MANTI

Mantı diyince benim için akan sular durur:) Yani o kadar severim... Ama malesef çocuğum mantıyı ya sadece haşlanmış olarak yer, yada sadece yoğurdunu yemeyi tercih eder:) Kabul ediyorum bu yüzden mantım biraz yoğurdu fazla oldu:)) Ama tadı yoğurdunun fazla olduğunu hiç çaktırmadı bize:)) Ben mantıyı evde 1 kere yapmışımdır heralde, yanlış anlaşılmasın çocuk müsaade etse herzaman yaparım ama devamlı ilgi alaka, aslına bakılırsa oynamak istiyor bizimle.Bende başka birinden alırım mantıyı, burada ablalarımız aralarında toplanır,mantı, baklava gibi çok uğraşlı yemekler yapıp satarlar, durumu olmıyan öğrencilerde azda olsa masraflarını karşılamaya çalışırlar...Ben çocuğumun küçüklüğü bahanesiyle pek açmasında yardımcı olamasamda, yaptıkları mantıyı alarak yardım etmeye çalışıyım dedim ve ablalarıma sorarak mantının tarifini aldım:))

Malzemeler:250 gr kıyma

1 soğan

yarın demet maydanoz

tuz,karabiber

Hamuru için:3 su bardağı un

1 yumurta

Sosu için:Yarım kilo yoğurt

2 kaşık margarin (ben tereyağ kullandım)

3 diş sarımsak

1 çay kaşığı kırmızı biber,nane

Yapılışı:Önce kıymayı bir kaba alın, içine soğanı rendeleyin,karabiber ve tuzunuda ilave ettikden sonra yoğurun.Diğer taraftan hamurunu hazırlayın.Un elenir,ortasına yumurta,tuz ve su ilavesiyle sert bir hamur yoğurulur.Üzeri kapalı olarak dinlendirmeye bırakılır.Hamur iki parçaya bölünerek, oklava yardımıyla açılır.Açılan hamur iki parmak genişliğinde kareler kesilir.Parçaların ortasına kıymalı iç koyulup,dört köşesinden pohça gibi katlıyın.Hemen yemeyi düşünüyorsanız makarna harşlar gibi harşlayıp süzüp.Üzerine yoğurt, sarımsak,tuz ile sos yapın.Bir tavada erittiğiniz margarini,içine biraz kırmızı biber atarak yağı kızdırın,yoğurtlu sosu mantının üzerine,kızgın yağı yoğurdun üzerine döküp biraz naneyle birlikte servis yapılır.Eğer mantıyı hemen yapmak istemiyorsanız biraz unlu bir biçinde fırın tepsisine teksıra olacak şekilde koyup fırında pembeleşene kadar pişirin.Pembeleşen mantılar soğuyunca buzdolabı poşetlerine koyup buzluğunuza atabilirsiniz...Afiyet, bal, şeker olsun! . . .